An

 Canım her sıkıldığında bu şiir gelir aklıma.Her seferinde derim, O'nun anılardan olan kalesi bi gün yıkılacak ve o gün ben gülümseyeceğim O'na, o gün orda olacağım ve gülümseyeceğim O'na..

 Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye.
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye.
Anılarından kale yapıp sığınsa bile.
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye ...


Özdemir Asaf