I
içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gemilerimizi taşıyamasın sular varsın yarı yolda uyuya kalsın bize gönderilen bahar içimden dedim beraber yürüyelim olur mu varsın gölgemiz olsun hüzün dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını varsın annemiz olsun tütün hayat daha sert vursun yumruklarını
II
içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi
nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi nedir yalnız bize yakışan bu serüven bu serüven ki bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri ve terketti bizi huzur denen sevgili kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında billur bir kuş gibi
III
içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu
beraber yürüyelim olur mu…
İbrahim TENEKECİ
| ||
Gerek kendi yazdıklarımı paylaşacağım gerekse okuduklarım ya da o an içinde bulunduğum ruhsal durumun getirdikleriyle paylaşımda bulunacağım naçizane sayfam. Ben kim miyim? Ruhu istimlak edilmiş, sıradan biriyim..
30 Temmuz 2012 Pazartesi
Mırıldanmalar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder